аніс

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

аніс (język białoruski)[edytuj]

аніс (1.1)
transliteracja:
anìs
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. anyż[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. анісаўка ż
przym. анісавы
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „anyż” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 10.

аніс (język ukraiński)[edytuj]

ані́с (1.1)
transliteracja:
anìs
wymowa:
ані́с?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gw. bot. Anisum vulgare[1][2], biedrzeniec anyż, anyż[3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ані́с звича́йний
synonimy:
(1.1) ані́с звича́йний, gw. аниж, аниж простий, ганус, ганнус, гануш, ганиж, бедрінець, бодян, ониж
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) росли́на
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. анісовий
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Anisum vulgare” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Hasło „аніс звичайний” w: Михайло Олексійович Гарбарець, Наталія Михайлівна Гарбарець, Словник наукових і народних назв лікарських рослин України, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2012, ISBN 978-966-10-2359-7, s. 12. W źródle określane jako „народна назва”.
  3. Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski, pod red. Wiaczesława Busiela, Kijów 2007, ISBN 966-569-069-8, s. 408.