štjēkja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

štjēkja (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wzmocnić, krochmalić, sztywnić[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty štjēkt, imiesłów czasu przeszłego gəštjēkt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. štjēḱ ż
związki frazeologiczne:
etymologia:

por. niem. stärken

uwagi:
zobacz też: štjēḱštjēkjaštjēktgəštjēktungəštjēktungəštjēkty
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 414.