štȧŋkyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

štȧŋkyn (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) smrodzić, kłócić się[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. štȧŋkjer m, štaŋk m
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. štaŋk + -yn. por. niem. stänkern
uwagi:
zobacz też: šteŋkja
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 411.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=štȧŋkyn&oldid=8219603”