šnaucer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šnaucer (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
śnoücer
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wąs[1]
(1.2) krzykacz, kłótnik
odmiana:
(1.1-2) lp šnaucer; lm šnaucyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. šnauc ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. šnauc + -er
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 387.