šmiḱḱ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šmiḱḱ (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pręt, rózga[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. šmiḱḱja
związki frazeologiczne:
etymologia:
środkowoniemiecki smicke, por. bwr. Schmecke, prusko-niemiecki Schmicke
uwagi:
zobacz też: šmycc • vəjt
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 384.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=šmiḱḱ&oldid=8219607”