Przejdź do zawartości

šepkár

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) teatr. sufler[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. našepkávač m
forma żeńska šepkárka ż
czas. šepkať ndk., šepnúť dk., šepkávať, našepkať dk., našepkávať ndk., našepkať sa dk., pošepkať dk., pošepkávať ndk., zašepkať dk.
przym. šepkársky
przysł. šepkom, šepky, pošepky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.