omor
omor (język rumuński)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [oˈmor]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) morderstwo, mord, zabójstwo[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- utworzone od rum. omorî < scs. ѹморити → uśmiercić, zabić, por. bułg. уморя, serb. уморити[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
- ↑ Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 195.