buksztel
buksztel (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) konstrukcja wspierająca łukowe sklepienie podczas budowy[1]
- (1.2) daw. oblężnicza wieża na kołach lub walcach[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. buksztelunek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Bogengestell[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „buksztele” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 193.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 40.