Rzeczowniki islandzkie rodzaju żeńskiego kończą się najczęściej samogłoską -a w mianowniku. Dla tej odmiany charakterystyczne są końcówki -u w dopełniaczu liczby pojedynczej i -ur w mianowniku liczby mnogiej.
Obok podstawowego wzoru odmiany tego typu posiada jeden podtyp. Mogą się także pojawiać pewne oboczności, jeśli temat rzeczownika zawiera literę a. Wówczas jest ona we wszystkich przypadkach prócz mianowinika liczby pojedynczej oraz dopełniacza liczby mnogiej zastępowana przez ö.
Oddzielną kategorię słabych rzeczowników rodzaju żeńskiego tworzą rzeczowniki zakończone na -i. Tutaj charakterystyczne są końcówki -i (lub -is) w dopełniaczu liczby pojedynczej i -ar/-ir w mianowniku liczby mnogiej. Szablon dla tej odmiany to: {{is słabe fi/odm}}