zorunlu

zorunlu (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konieczny, obligatoryjny

(1.2) obowiązkowy, przymusowy

(1.3) obowiązkowy, wymagany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gerekli, gereken, lazım, mecburi

(1.2) mecburi, zorlayıcı

(1.3) manda uygulayan

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zorunluluk, zor, zorluk

przym. zor, zorlu

przysł. zor

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: