verstetigen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

verstetigen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[fɛɐ̯ˈʃteːtɪɡn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) powodować ciągłość, utrwalić, utrwalać
odmiana:
(1.1)[1] verstetigen (verstetigt), verstetigte, verstetigt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Verstetigen n, Verstetigung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: