utlending

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

utlending (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cudzoziemiec, obcokrajowiec
odmiana:
(1.1) en utlending, utlendingen, utlendinger, utlendingene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) innvandrer
antonimy:
(1.1) landsmann
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. utland
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: