rannsakning
rannsakning (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) praw. śledztwo, dochodzenie[1]
- odmiana:
- (1.1) en rannsakning, rannsakningen, rannsakningar, rannsakningarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rannsakningsdomare
- synonimy:
- (1.1) rannsakan
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 380.