pierczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierczyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. adwokat, rzecznik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. pierca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierca mos
czas. przeć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pierca” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.