ornot

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ornot (język wilamowski)[edytuj]

ornot (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
uørnot
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. kośc. ornat[1][2]
odmiana:
(1.1) lp ornot; lm ornota
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dial. uornot < śwn. ornat << łac. ornatus
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Religie
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 314.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ornot&oldid=6765019”