lunatio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

lunatio (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) p.łac. astr. miesiąc synodyczny, lunacja[1]
odmiana:
(1.1) lunatio, ~onis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. luno
przym. lunaris, lunaticus, lunatus
rzecz. luna ż, lunula ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. luno + -tio < łac. luna
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 397.