krojc

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

krojc (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
krouckroüc
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) krzyż[1][2]
odmiana:
(1.1) lp krojc; lm krojc
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krouc
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krojcer m; zdrobn. krojcła n
czas. krojcikja / krojcigia
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 241.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1, s. 77.