hrun

hrun (język islandzki)

wymowa:

IPA: [ˈr̥ʏːn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) runięcie, zawalenie się (t. przen.)

odmiana:

(1.1) lp hrun, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm ~, ~, ~um, ~a (~in, ~in, ~unum, ~anna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) hrun hagkerfisins → załamanie gospodarki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. hrynja

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. hrun

uwagi:

źródła: