einschleppen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

einschleppen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaɪ̯nˌʃlɛpn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) przywlekać, przywlec, przytaszczyć
(1.2) przywlekać, przywlec, wnosić, wnieść
(1.3) przywlekać, przywlec, wprowadzać, wprowadzić
odmiana:
(1.1-3)[1] einschleppen (schleppt ein), schleppte ein, eingeschleppt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Einschleppen ż, Einschleppung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: schleppenabschleppendahinschleppendurchschleppeneinschleppenheranschleppenheruasschleppenherbeischleppenhereinschleppenherschleppenherumschleppenhierherschleppenhinaufschleppenhinausschleppenhineinschleppenhinschleppenhinunterschleppenhinüberschleppenmitschleppenverschleppenweiterschleppenzurückschleppen
źródła: