dunkeln

dunkeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈdʊŋkl̩n] IPA: [ˈdʊŋkl̩tə] IPA: [ɡəˈdʊŋkl̩t]

​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) poet. ściemniać (się), ściemnić (się)

(1.2) ciemnieć, ściemnieć

odmiana:

(1.1-2) dunkel|n (dunkelt), dunkelte, gedunkelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dunkel n, Dunkelheit ż

przym. dunkel

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: dunkeln • abdunkeln • eindunkeln • entdunkeln • verdunkeln

źródła: