brunkol

brunkol (język szwedzki)

brunkol (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) miner. węgiel brunatny

odmiana:

(1.1) ett brunkol, brunkolet, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

brun + kol

uwagi:

zobacz też: geografia w języku szwedzkim

źródła: