błu̇tt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Blutbłutbłüt

błu̇tt (język wilamowski)[edytuj]

błu̇tt (1.1)
błu̇tt (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
błütbłut
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) biol. fizj. med. wet. krew[1]
(1.2) posoka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. błu̇ttfyrgissa n, błu̇ttšvār m
czas. błu̇tta
przym. błu̇ttiḱ, błu̇ttrūt, błu̇ttrynstiḱ,
przysł. błu̇ttiḱ, błu̇ttrūt, błu̇ttrynstiḱ
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. bluot < swn. bluot, prazachgerm. *blōd, pragerm. *blōþą. por. jid. בלוט (blut), niem. Blut, dolnoniem. Bloot, niderl. bloed, ang. blood. duń. blod, szw. blok, got 𐌱𐌻𐍉𐌸 (blōþ).
uwagi:
(1.1) zobacz też: indeks:Wilamowski - Części ciała
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 43.