αποκολοκύνθωση

αποκολοκύνθωση (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.po.lo.lo.ˈcin̥.θo.si]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) otumanienie, ogłupienie, tępota

(1.2) przen. przemiana w dynię

odmiana:

(1) lp F33; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) αποβλάκωση, ξεκούτιασμα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.gr. ἀποκολοκύνθωσις < p.gr. ἀπό + κολοκύνθη

uwagi:

źródła: