інструктарскі
інструктарскі (język białoruski)[edytuj]
- transliteracja:
- ìnstruktarskì
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) instruktorski[1]
- odmiana:
- (1.1) lp M. інстру́ктарскі (-ая, -ае), D. інстру́ктарскага (-ай/ае, -ага), C. інстру́ктарскаму (-ай, -аму), B. інстру́ктарскі (-ую, -ае), N. інстру́ктарскім (-ай/аю, -ім), Ms. інстру́ктарскім (-ай, -ім); lm M. інстру́ктарскія, D. інстру́ктарскіх, C. інстру́ктарскім, B. інстру́ктарскія, N. інстру́ктарскімі, Ms. інстру́ктарскіх[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) інструктарскія абавязкі → instruktorskie obowiązki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. інструкцыя ż, інструктаж m, інструктар m, інструктарка ż, інструктаванне n
- czas. інструктаваць
- przym. інструкцыйны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „інструктарскі” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
- ↑ Hasło „інструктарскі” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
