мина

мина (język bułgarski)

мина (1.1)

мина (1.2)

transliteracja:

mina

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) górn. kopalnia

(1.2) wojsk. mina

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. минавам)

(2.1) minąć (przejść, przejechać obok)

(2.2) o czasie, zjawiskach: minąć, upłynąć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) противотанкова мина → mina przeciwpancerna

synonimy:

(1.1) рудник

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. миньор m

przym. минен, миньорски

(1.2)

przym. минен

(2.1-2)

rzecz. минаване n, минало n

czas. минавам ndk.

przym. минал

związki frazeologiczne:

(1.1) златна мина → kopalnia złota

etymologia:

uwagi:

źródła:

мина (język rosyjski)

мина (1.1)

transliteracja:

mina

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. mina

(1.2) mina, grymas, wyraz twarzy

(1.3) przen. pot. żart. mina (odchody leżące na ziemi, w które można wdepnąć)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. минировать ndk./dk.

przym. минный

związki frazeologiczne:

делать хорошую мину при плохой игре → robić dobrą minę do złej gry

etymologia:

uwagi:

źródła: