гуцул

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

гуцул (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
gucul
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Hucuł[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska гуцулка ż
przym. гуцульскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „гуцулы” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.

гуцул (język ukraiński)[edytuj]

гуцул (1.2)
transliteracja:
gucul
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Hucuł
(1.2) zool. hucuł
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) гуцульський кінь, гуцулик
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Гуцульщина ż, гуцулик m
forma żeńska гуцулка ż
przym. гуцульський
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: