Hucuł

Hucuł (język polski)

Huculi (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈxuʦ̑uw], AS: [χucuu̯]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. góral zamieszkujący Karpaty Wschodnie (tereny południowo-zachodniej Ukrainy); zob. też Huculi w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Hucuł	Huculi
dopełniacz	Hucuła	Hucułów
celownik	Hucułowi	Hucułom
biernik	Hucuła	Hucułów
narzędnik	Hucułem	Hucułami
miejscownik	Hucule	Hucułach
wołacz	Hucule	Huculi
depr. M. i W. lm: (te) Hucuły

przykłady:

(1.1) Dla Hucuła nie ma życia, jak na połoninie • Gdy go losy w doły rzucą wnet z tęsknoty zginie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hucuł mzw, Huculszczyzna ż

forma męska Hucułka ż

przym. huculski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Hutsul
• białoruski: (1.1) гуцул m
• czeski: (1.1) Hucul m
• niemiecki: (1.1) Huzul
• rosyjski: (1.1) гуцул m
• słowacki: (1.1) Hucul m
• ukraiński: (1.1) гуцул m
• węgierski: (1.1) Huculok, hucul

źródła: