Przejdź do zawartości

брынкаць

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

брынкаць (język białoruski)

[edytuj]
transliteracja:
brynkacʹ
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. брынкнуць)

(1.1) pot. brząkać[1], brzdąkać[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. брынканне n
czas. брынкнуць dk.
przym. брынклівы
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „brząkać” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 42.
  2. Hasło „brzdąkać” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 42.