tesadüf

tesadüf (język turecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zbieg okoliczności

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. تصادف

uwagi:

źródła: