W języku nowogreckim istnieją dwie koniugacje: pierwsza zachowuje zawsze akcent na rdzeniu czasownika, podczas gdy w drugiej akcent pada na końcówkę.
Do drugiej koniugacji wchodzą czasowniki kończące się w 2 os.lpna-είςlub na-άς. W tabeli umieszczono na pierwszym miejscu końcówki czasowników na-είς. Gdy końcówka jest taka sama w obu typach czasowników, po ukośniku pojawia się, ujęta w nawiasy, tylko opcjonalna (druga) końcówka dla czasowników na-άς.
W słowniku przy każdym czasowniku regularnym podane są 4 formy w następującej kolejności: niedokonana strony czynnej, dokonana (aoryst) strony czynnej, dokonana (aoryst) strony zwrotno-biernej, imiesłów strony zwrotno-biernej.
Wszystkie czasy proste tworzymy za pomocą dwóch typów końcówek podanych w tabeli dodanych do odpowiedniego rdzenia.
Czasy złożone tworzymy łącząc odpowiednią formę osobową czasownika posiłkowegoέχωz nieodmiennym bezokolicznikiem rzeczownym czasownika głównego.