Aneks:Interlingua - Przymiotnik
Przymiotnik jest nieodmienny, bez względu na rodzaj czy liczbę rzeczownika:
Przymiotnik może się pojawiać przed lub po określanym rzeczowniku. Dominuje stawianie przymiotnika po rzeczowniku (jak w języku francuskim), ale krótkie i często używane przymiotniki są stawiane na ogół przed rzeczownikiem:
Przymiotnik może czasem przyjąć końcówkę -s liczby mnogiej, jeśli sam rzeczownik jest nieobecny.
- Io apprecia camisas azur; mi sposa prefere le verdes. → Cenię błękitne koszule; moja żona woli zielone.
Stopniowanie przymiotników odbywa się w sposób regularny za pomocą plus i le plus (w przeciwną stronę za pomocą minus i le minus):
- facile (łatwy) – plus facile (łatwiejszy) – le plus facile (najłatwiejszy)
- grande (duży, wielki) – plus grande – le plus grande
- bon (dobry) – plus bon – le plus bon
- elegante – minus elegante – le minus elegante
Istnieją oczywiście nieregularne metody stopniowania niektórych przymiotników, często stosowane w tekstach.
- bon (dobry) – melior (lepszy) – optime (najlepszy)
- mal (zły) – pejor (gorszy) – pessime (najgorszy)
- grande – major – maxime
Źródło[edytuj]
- Interlingua.filo.pl (za zgodą autora)