бригадир
бригадир (język bułgarski)[edytuj]
- transliteracja:
- brigadir
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) brygadzista
- (1.2) wojsk. brygadier
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бригада ż, бригадирство n
- forma żeńska бригадирка ż
- przym. бригаден, бригадирски
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
бригадир (język rosyjski)[edytuj]
- transliteracja:
- brigadir
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) brygadzista
- (1.2) wojsk. brygadier
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бригада ż
- przym. бригадирский
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
бригадир (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- brigadir
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) brygadzista
- (1.2) wojsk. brygadier
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бригада ż, бригадник m, бригадирство n
- forma żeńska бригадирка ż
- przym. бригадний, бригадирів, бригадирський
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: