οὐ
οὐ (język starogrecki)[edytuj]
- transliteracja:
- u
- wymowa:
- znaczenia:
partykuła
- (1.1) przeczenie używane w zdaniach oznajmujących → nie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Przed samogłoską przybiera formę οὐκ, przed samogłoską z przydechem οὐχ.
- W zdaniach rozkazujących i konstrukcjach modalnych używane jest μή.
- źródła: