trojak
trojak (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) choreogr. etn. tradycyjny, ludowy taniec śląski tańczony przez mężczyznę i dwie kobiety; zob. też trojak (taniec) w Wikipedii
- (1.2) bud. etn. typ podlaskiego trójizbowego domu mieszkalnego[1]
- (1.3) numizm. dawna polska moneta zdawkowa; zob. też trojak (moneta) w Wikipedii
- (1.4) gw. zob. trojaki
- (1.5) daw. zob. trojaczek
- (1.6) górn. techn. typ rurowego łączenia o trzech odgałęzieniach
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trojak trojaki dopełniacz trojaka trojaków celownik trojakowi trojakom biernik trojaka trojaki narzędnik trojakiem trojakami miejscownik trojaku trojakach wołacz trojaku trojaki
- przykłady:
- (1.1) Kapela zaczęła podgrywać do trojaka i wszyscy ustawili się trójkami.
- (1.2) Babka Celina mieszkała w trojaku, który pamiętał czasy zaborów.
- (1.3) Prawdopodobnie trojaki bito w Tykocinie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) tańczyć / zatańczyć trojaka
- (1.3) trojak koronny / satyryczny / szyderczy • emisja trojaków
- synonimy:
- (1.3) babka
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzy n
- przym. potrójny, trojaczy, trzeci
- licz. troje, trzeci, trzy, trojaki
- tem. słow. trój-, trzecio-, trzy-
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: