Przejdź do zawartości

nudnawy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nudnawy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[nudˈnavɨ], AS[nudnavy] ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) trochę nudny, nudzący
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rządowi pozostaje więc żmudne i nudnawe dla szerszej publicznościdyscyplinowanie koalicji[1].
(1.1) Ożywiała nudnawe kolumnyPrzeglądu Tygodniowego”, a później dogorywającegoŻycia Literackiego[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przynudnawy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nuda ż, nudzenie n, nudziara ż, nudziarka ż, nudziarstwo n, nudziarz mos, nudności lm nmos, nudność ż
czas. nudzić ndk., nudzić się ndk., znudzić dk., znudzić się dk., przynudzać ndk., przynudzić dk., zanudzać ndk., zanudzać się ndk., zanudzić ndk., zanudzić się ndk.
przym. nudny, nudziarski
przysł. nudnawo, nudno
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nudny + -awy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Piotr Pacewicz, Noc równościowego rządu, „Gazeta Wyborcza”, 01/04/1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Marcin Piasecki, Leksykon polskich pisarzy współczesnych?, „Gazeta Wyborcza”, 06/03/1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.