budrzanin
budrzanin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Budr
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik budrzanin budrzanie dopełniacz budrzanina budrzan celownik budrzaninowi budrzanom biernik budrzanina budrzan narzędnik budrzaninem budrzanami miejscownik budrzaninie budrzanach wołacz budrzaninie budrzanie depr. M. i W. lm: (te) budrzany[1]
- przykłady:
- (1.1) Zwycięzcą ostatniego turnieju szachowego w Pozedrzu został budrzanin Janusz Kowalczyk.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany budrzanin • rodowity budrzanin • budrzanin z krwi i kości / od urodzenia / z dziada pradziada • szanowni budrzanie!
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „budrzanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.