ꙗзꙑкъ

ꙗзꙑкъ (język staroruski)

transliteracja:

jazykŭ

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: ꙗ•зꙑ•къ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zob. ѧзꙑкъ

odmiana:

(1) deklinacja I (twardotematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	ꙗзꙑкъ	ꙗзꙑка	ꙗзꙑци
dopełniacz	ꙗзꙑка	ꙗзꙑкоу	ꙗзꙑкъ
celownik	ꙗзꙑкоу	ꙗзꙑкома	ꙗзꙑкомъ
biernik	ꙗзꙑкъ	ꙗзꙑка	ꙗзꙑкꙑ
narzędnik	ꙗзꙑкъмь	ꙗзꙑкома	ꙗзꙑкꙑ
miejscownik	ꙗзꙑцѣ	ꙗзꙑкоу	ꙗзꙑцѣхъ
wołacz	ꙗзꙑче	ꙗзꙑка	ꙗзꙑци

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. ꙗзꙑци lm

źródła: