tetrarchia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tetrarchia (język łaciński)[edytuj]

tetrarchia (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. tetrarchia[1]
odmiana:
(1.1) tetrarchia, tetrarchiae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „tetrarchia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 681.

tetrarchia (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. tetrarchia[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tetrarcha m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
  2. Slovník slovenského jazyka (1959–1968).

tetrarchia (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/te.trar.ˈki.a/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. tetrarchia
odmiana:
(1.1) lp tetrarchia; lm tetrarchie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tetrarca m, tetrarcato m
przym. tetrarchico
przysł. tetrarchicamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. τετραρχία
uwagi:
źródła: