szpion
szpion (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szpion szpiony dopełniacz szpiona szpionów celownik szpionowi szpionom biernik szpiona szpionów narzędnik szpionem szpionami miejscownik szpionie szpionach wołacz szpionie szpiony ndepr. M. i W. lm: (ci) szpioni / szpionowie
- przykłady:
- (1.1) Żołnierze frontowi, widząc wytatuowany numer, chętnie podwozili mnie i moich oświęcimskich kolegów. Dopiero pod Warszawą enkawudzista oświadczył, że mnie rozstrzela, ponieważ nie miałem żadnego dokumentu. Nie przebierając w słowach, […] uspokoiłem go, żem nie szpion[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Spion [potrzebne źródło]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Roman Świerzewski, Boguty; Władysław Rodowicz, Gazeta Wyborcza, 1995-06-16, Narodowy Korpus Języka Polskiego.