smarkateria

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

smarkateria (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌsmarkaˈtɛrʲja], AS: [smarkaterʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) lekcew. o młodych, niedojrzałych ludziach[1]
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianowniksmarkateria
dopełniaczsmarkaterii
celowniksmarkaterii
bierniksmarkaterię
narzędniksmarkaterią
miejscowniksmarkaterii
wołaczsmarkaterio
przykłady:
(1.1) A do zrozumienia materii literackiej, do zrozumienia istotnego piękna Fredowskiego dzieła smarkateria jeszcze nie dojrzała.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) posp. grub. pogard. gówniarzeria
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. smarkacz mos, smark mos/mrz, smarkula ż, smarkanie n
przym. smarkaty, zasmarkany, smarkaczowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „smarkateria” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Opowiadania drastyczne, Jan Brzechwa, 1968 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=smarkateria&oldid=8109883”