saprofag
saprofag (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) ekol. zwierzę odżywiające się martwą materią organiczną[1]; zob. też saprofag w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik saprofag saprofagi dopełniacz saprofaga saprofagów celownik saprofagowi saprofagom biernik saprofaga saprofagi narzędnik saprofagiem saprofagami miejscownik saprofagu saprofagach wołacz saprofagu saprofagi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szczątkojad
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) saprotrof
- hiponimy:
- (1.1) detrytofag, koprofag, nekrofag
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. saprofagiczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) saprophage
- francuski: (1.1) saprophage m, détritivore m, détritiphage m
- hiszpański: (1.1) saprófago m
- nowogrecki: (1.1) σαπροφάγο n
- rosyjski: (1.1) сапрофа́г m
- ukraiński: (1.1) сапрофаг m
- włoski: (1.1) saprofago m
- źródła:
- ↑ Ewa Pyłka-Gutowska, Ekologia z ochroną środowiska, Wydawnictwo Oświata, Warszawa 1999, ISBN 83-85394-65-6, s. 45.
saprofag (język rumuński)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /sa.pro'fag/
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) saprofagiczny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. saprophage
- uwagi:
- źródła: