pud
pud (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) jedn. miar. dawna rosyjska jednostka masy równa 40 ówczesnym funtom (16,38kg); zob. też pud w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pud pudy dopełniacz puda pudów celownik pudzie pudom biernik puda pudy narzędnik pudem pudami miejscownik pudzie pudach wołacz pudzie pudy
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- nudy na pudy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krzysztoń Jerzy, Obłęd, 1983, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
pud (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) instynkt, popęd – wrodzona skłonność do zaspokajania potrzeb organizmu, wykonywania działań ważnych dla przetrwania[1][2]
- (1.2) popęd – wewnętrzna, niezależna od rozumu, potrzeba działania, zrobienia czegoś[1]
- (1.3) daw. jedn. miar. pud[3]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pohlavný pud → popęd płciowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 180.
- ↑ Hasło „pud” w: Slovník slovenského jazyka (1959–1968).