pucować
pucować (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) starannie czyścić gładką powierzchnię, taką którą da się doprowadzić do połysku
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) czyścić[1]
- (1.3) gw. więz. nie przyznawać się do czegoś, blagować[2]
czasownik zwrotny niedokonany
- (2.1) daw. gw. więz. tłumaczyć się[3]
- odmiana:
- (1.1) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik pucować czas teraźniejszy pucuję pucujesz pucuje pucujemy pucujecie pucują czas przeszły m pucowałem pucowałeś pucował pucowaliśmy pucowaliście pucowali ż pucowałam pucowałaś pucowała pucowałyśmy pucowałyście pucowały n pucowałom pucowałoś pucowało tryb rozkazujący niech pucuję pucuj niech pucuje pucujmy pucujcie niech pucują pozostałe formy czas przyszły m będę pucował,
będę pucowaćbędziesz pucował,
będziesz pucowaćbędzie pucował,
będzie pucowaćbędziemy pucowali,
będziemy pucowaćbędziecie pucowali,
będziecie pucowaćbędą pucowali,
będą pucowaćż będę pucowała,
będę pucowaćbędziesz pucowała,
będziesz pucowaćbędzie pucowała,
będzie pucowaćbędziemy pucowały,
będziemy pucowaćbędziecie pucowały,
będziecie pucowaćbędą pucowały,
będą pucowaćn będę pucowało,
będę pucowaćbędziesz pucowało,
będziesz pucowaćbędzie pucowało,
będzie pucowaćczas zaprzeszły m pucowałem był pucowałeś był pucował był pucowaliśmy byli pucowaliście byli pucowali byli ż pucowałam była pucowałaś była pucowała była pucowałyśmy były pucowałyście były pucowały były n pucowałom było pucowałoś było pucowało było forma bezosobowa czasu przeszłego pucowano tryb przypuszczający m pucowałbym,
byłbym pucowałpucowałbyś,
byłbyś pucowałpucowałby,
byłby pucowałpucowalibyśmy,
bylibyśmy pucowalipucowalibyście,
bylibyście pucowalipucowaliby,
byliby pucowaliż pucowałabym,
byłabym pucowałapucowałabyś,
byłabyś pucowałapucowałaby,
byłaby pucowałapucowałybyśmy,
byłybyśmy pucowałypucowałybyście,
byłybyście pucowałypucowałyby,
byłyby pucowałyn pucowałobym,
byłobym pucowałopucowałobyś,
byłobyś pucowałopucowałoby,
byłoby pucowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m pucujący, niepucujący ż pucująca, niepucująca pucujące, niepucujące n pucujące, niepucujące imiesłów przymiotnikowy bierny m pucowany, niepucowany pucowani, niepucowani ż pucowana, niepucowana pucowane, niepucowane n pucowane, niepucowane imiesłów przysłówkowy współczesny pucując, nie pucując rzeczownik odczasownikowy pucowanie, niepucowanie
- przykłady:
- (1.1) - Miss Ward przyjedzie jutro? - upewniał się wycierając salaterkę, chuchając na szkło i pucując do połysku[4].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pucować buty / lustro / wannę / auto, pucować na błysk / glanc, pucować do połysku, pucować mankietem / rękawem
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) czyścić
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czyścić
- angielski: (1.1) polish, shine, scrub
- hiszpański: (1.1) lustrar, pulir, abrillantar
- nowogrecki: (1.1) στιλβώνω, γυαλίζω, λουστράρω
- rosyjski: (1.1) надраивать, начищать, тщательно чистить
- szwedzki: (1.1) putsa, polera
- źródła:
- ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
- ↑ Hasło „pucować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 298.
- ↑ Wojciech Żukrowski, Kamienne tablice, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.