pancur
pancur (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pancur pancury dopełniacz pancura pancurów celownik pancurowi pancurom biernik pancura pancurów narzędnik pancurem pancurami miejscownik pancurze pancurach wołacz pancurze pancury
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: