ostrokrzew
ostrokrzew (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) dendr. Ilex L.[1], rodzaj roślin z rodziny ostrokrzewowatych; krzew lub drzewo zimozielone o pojedynczych, skórzastych, ciemnozielonych, całobrzegich lub kolczasto ząbkowanych liściach i kulistych owocach; zob. też ostrokrzew w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ostrokrzew ostrokrzewy dopełniacz ostrokrzewu ostrokrzewów celownik ostrokrzewowi ostrokrzewom biernik ostrokrzew ostrokrzewy narzędnik ostrokrzewem ostrokrzewami miejscownik ostrokrzewie ostrokrzewach wołacz ostrokrzewie ostrokrzewy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ostrokrzew bukszpanowy • ostrokrzew ciernisty / ostrokrzew kolczasty • ostrokrzew paragwajski • kolczasto ząbkowane liście ostrokrzewu
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ostrokrzewowiec m, ostrokrzewowate nmos
- przym. ostrokrzewowy, ostrokrzewowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. ostro- + krzew – od kolczasto zakończonych liści jednego z gatunków, ostrokrzewu kolczastego
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Biologia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) holly
- czeski: (1.1) cesmína ż
- francuski: (1.1) houx m
- hiszpański: (1.1) acebo m
- nowogrecki: (1.1) ίληξ m, αρκουδοπούρναρο n
- słowacki: (1.1) cezmína ż
- ukraiński: (1.1) падуб m, остролист m
- włoski: (1.1) agrifoglio m
- źródła: