ordowicki
ordowicki (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ordowicki ordowicka ordowickie ordowiccy ordowickie dopełniacz ordowickiego ordowickiej ordowickiego ordowickich celownik ordowickiemu ordowickiej ordowickiemu ordowickim biernik ordowickiego ordowicki ordowicką ordowickie ordowickich ordowickie narzędnik ordowickim ordowicką ordowickim ordowickimi miejscownik ordowickim ordowickiej ordowickim ordowickich wołacz ordowicki ordowicka ordowickie ordowiccy ordowickie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Porządek ordowickiego świata załamał się 440 milionów lat temu[1].
- (1.1) Zdarzenie to, określane jako ordowickie wymieranie, uważane jest za drugą największą katastrofę w historii życia na Ziemi[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) paleozoiczny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) ардовікскі
- rosyjski: (1.1) ордовикский
- słowacki: (1.1) ordovický
- źródła:
- ↑ Marcin Machalski Instytut Paleobiologii PAN, Focus. Poznać i zrozumieć świat, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Marcin Rotkiewicz, Polityka, 15/11/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.