oberwaniec
oberwaniec (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oberwaniec oberwańcy dopełniacz oberwańca oberwańców celownik oberwańcowi oberwańcom biernik oberwańca oberwańców narzędnik oberwańcem oberwańcami miejscownik oberwańcu oberwańcach wołacz oberwańcu / oberwańcze oberwańcy depr. M. i W. lm: (te) oberwańce
- przykłady:
- (1.1) Na klatce stał jakiś oberwaniec, od którego zalatywało alkoholem.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) łachmyta, łapserdak, obdartus, obdrapaniec, obrzępała, obszarpaniec, szmaciarz
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) абадранец m (abadranec)
- litewski: (1.1) apdriskėlis m, nuskurėlis m
- wilamowski: (1.1) hoderlump m, sierga m
- włoski: (1.1) straccione m
- źródła: