kromka

kromka (język polski)

kromki (1.1)

kromka (1.1) chleba ze smalcem

wymowa:

IPA: [ˈkrɔ̃mka], AS: [krõmka], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. cienki kawałek chleba odcięty nożem

(1.2) reg. kuj. reg. pozn. piętka chleba

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kromka	kromki
dopełniacz	kromki	kromek
celownik	kromce	kromkom
biernik	kromkę	kromki
narzędnik	kromką	kromkami
miejscownik	kromce	kromkach
wołacz	kromko	kromki

przykłady:

(1.1) Dodatkowo zamiast kromki jasnego pieczywa zjadła dwie kromki pieczywa chrupkiego i nieco cieniej posmarowała je tłuszczem. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

(1.1) kromka chleba

synonimy:

(1.1) pajda, skiba, skibka; reg. pozn. sznytka, gw. (Górny Śląsk) sznita, gw. (Śląsk Cieszyński) krojiczek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) chleb

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. kromeczka ż

zgrub. kroma ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

płn. prasł. *kromъka → odcięty kawałek czegoś, skraj, krawędź

uwagi:

por. piętka; W gwarze poznańskiej kromka nazywana jest skibką, natomiast słowo kromka oznacza piętkę.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) slice
• bułgarski: (1.1) филия ż
• dolnołużycki: (1.1) skiba ż
• duński: (1.1) skive w
• esperanto: (1.1) panpeceto
• francuski: (1.1) morceau m, tranche ż
• górnołużycki: (1.1) skiba ż, posmarowana masłem pomazka ż
• hiszpański: (1.1) rebanada ż
• islandzki: (1.1) sneið ż, brauðsneið ż
• japoński: (1.1) 一切れ (ひときれ, hitokire)
• kaszubski: (1.1) òbierzka ż; (1.2) bierzka ż, gleń m, piãta ż, piãtka ż, skrajka ż, skórka ż
• litewski: (1.1) riekė ż
• niemiecki: (1.1) Schnitte ż, Brotschnitte ż, Scheibe ż
• nowogrecki: (1.1) φέτα ż
• rosyjski: (1.1) ломтик m, ломоть m
• szwedzki: (1.1) brödskiva w
• ukraiński: (1.1) скибка ż
• wilamowski: (1.1) šȧjv ż, siajw ż, śnytt ż, šnyt ż

źródła: