konkurencki
konkurencki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) daw. związany z konkurentem, dotyczący konkurenta (tego, kto ubiega się o rękę kobiety)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik konkurencki konkurencka konkurenckie konkurenccy konkurenckie dopełniacz konkurenckiego konkurenckiej konkurenckiego konkurenckich celownik konkurenckiemu konkurenckiej konkurenckiemu konkurenckim biernik konkurenckiego konkurencki konkurencką konkurenckie konkurenckich konkurenckie narzędnik konkurenckim konkurencką konkurenckim konkurenckimi miejscownik konkurenckim konkurenckiej konkurenckim konkurenckich wołacz konkurencki konkurencka konkurenckie konkurenccy konkurenckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „konkurencki” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.