kmotr
kmotr (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) st.pol. ojciec chrzestny w stosunku do rodzica naturalnego[1]
- (1.2) st.pol. kum (przyjaciel, towarzysz)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kmotr kmotrowie / kmotrzy dopełniacz kmotra kmotrów celownik kmotrowi kmotrom biernik kmotra kmotrów narzędnik kmotrem kmotrami miejscownik kmotrze kmotrach wołacz kmotrze kmotrowie / kmotrzy depr. M. i W. lm: (te) kmotry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) st.pol. kmotra[1] < łac. compater → ojciec chrzestny, kumoter, kmoter, kmotr i kum[2]
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
kmotr (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) ojciec chrzestny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kmotr kmotři dopełniacz kmotra kmotrů celownik kmotru / kmotrovi kmotrům biernik kmotra kmotry wołacz kmotre kmotři miejscownik kmotru / kmotrovi kmotrech narzędnik kmotrem kmotry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: